Sinds september geeft Lieselotte les aan het vijfde leerjaar van Gemeenteschool Paviljoen in Schaarbeek. Na lang zoeken vond ze in de Brusselse gemeente de school die perfect aansluit bij haar visie. Het heeft haar passie voor het onderwijs alleen maar versterkt, ook al is haar klas niet de makkelijkste, zegt ze zelf. “Eens je een band hebt met de kinderen, krijg je zoveel respect en liefde van hen terug.”
Lieselotte Theunynck (36) groeide op in Eeklo en bleef na haar studies plakken in Gent. Heel wat jaren deed ze korte vervangingen in een groot aantal scholen. “Die periode was heel verrijkend”, vertelt ze. “Ik stond bijvoorbeeld in klassen met leerlingen met zware leer- of gedragsstoornissen, maar ook in een montessorischool en in het onthaalonderwijs voor anderstalige kinderen. Dat leerde me waar ik me goed voel.”
Eigenlijk was Lieselotte niet van plan ooit weg te gaan uit Gent, maar toen ze zin kreeg in een eigen klas, vond ze haar weg naar Brussel, waar er veel vacatures zijn voor Nederlandstalige leerkrachten. “Ik wou ook weten hoe het is om les te geven in zo’n grote stad”, voegt Lieselotte toe. Inmiddels staat ze vier jaar voor de klas in de hoofdstad. Sinds vorig jaar geeft ze les in Schaarbeek. Ze verhuisde twee jaar geleden naar Anderlecht, een andere Brusselse gemeente die haar erg boeit.
Positieve waarden
Een van de factoren die lesgeven in Brussel uniek maken, is ongetwijfeld de grote diversiteit in de klas. Negentig procent van de 250 leerlingen van de school waar Lieselotte lesgeeft, spreekt thuis geen Nederlands. “Die diversiteit kan je echt benutten”, vindt Lieselotte. “Door zowel kerstmis als het Suikerfeest te vieren, bijvoorbeeld, leren de kinderen onbewust om respect te hebben voor andere religies en culturen. We kijken bijvoorbeeld naar Karrewiet en gaan in gesprek over de thema’s die er aan bod komen.”
Uitstapjes en een voorbeeldfunctie
Ook ben je in Brussel altijd vlakbij de volgende klasuitstap. “Veel van onze kinderen verlaten hun wijk niet vaak. Het is dus een grote meerwaarde om met de metro of tram bijvoorbeeld naar het Museum voor Natuurwetenschappen te gaan. Het is fijn om te horen van ouders dat ze na het klasbezoek aan de bib, er ook zelf een lidkaart hebben aangevraagd. Meer dan in een Vlaamse school ben je een voorbeeld voor de kinderen. Ook ouders goed informeren over de thema’s die op school aan bod komen, is heel belangrijk. Een open blik, probleemoplossend denken en een groot cultureel bewustzijn zijn belangrijk in de klas en op oudercontacten.”
Een wijk die snel verandert
Bijna alle leerlingen van de school wonen in de buurt. Acht op tien leerlingen hebben het op sociaaleconomisch vlak moeilijk thuis. Dat beïnvloedt Lieselottes werk. “Schaarbeek is een wijk met mooie verhalen, maar ook met veel uitdagingen die elkaar soms snel opvolgen. Dat vraagt om flexibiliteit. Gebeurt er iets in de wijk, dan speel je in op de actualiteit en stel je je voorbereide les uit. Het is belangrijk om die tijd vrij te maken, zodat de kinderen hun verhalen kunnen delen. Ik doe dat heel graag. Je waakt over hun welbevinden en maakt tegelijk je band met de leerlingen nog sterker.”
Een sterke visie, gedragen door een hecht team
Lieselotte is heel gepassioneerd door onderwijs en zocht een school die haar visie op lesgeven deelt. “Ik weet heel goed wat ik wil”, lacht ze. “Ik geef graag een korte instructie, waarna de leerlingen zelf inschatten of ze samen met mij of alleen verderdoen. Door hen te coachen in hun leerproces en hulpmiddelen aan te bieden om zelfredzaam te zijn, wil ik de kinderen doen geloven in zichzelf. Onmisbaar vind ik projecten als Paviljoen++, waarmee we ook na de schooluren aan alle kinderen alle kansen geven om deel te nemen aan activiteiten.”
Elke collega-leerkracht op school is een teamspeler. Dat houdt het werk tof wanneer het toch uitdagend wordt. “Onze klassen zijn niet makkelijk, en je hebt elkaar nodig”, benadrukt Lieselotte. “Daarom doen we veel samen, zowel op school als erna. Vergaderingen starten met succesrondjes. Zonder goede collega’s zou het – zeker in het begin – heel zwaar zijn. Maar de energie die ik al in mijn klas stopte, vertaalt zich nu in knuffels en tekeningen. Nu is er elke ochtend, wanneer ik aan de deur sta terwijl de kinderen binnenkomen, een heel warm moment. Dat geeft me zoveel voldoening.”
Dit artikel werd gerealiseerd i.s.m. JOBAT in de reeks 'Werken in Brussel'. Lees het origineel op www.jobat.be.